Jamniki
Owczarki Niemieckie
Sznaucery
Schroniska:
Schronisko w Krotoszynie
Schronisko w Józefowie
Fundacje i Stowarzyszenia:
Krakowskie Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami
RedRockS - Agencja Kreatywna
Odwiedzin: 3792 osób.
Użytkownik niezalogowany.
Zaloguj się lub załóż konto
Promowane ADOPCJE:
KOREK (piesek)
PIT (piesek)
REKLAMA
Newsy
| HISTORIA ŁąĹCUCHEM PISANA - DZISIAJ PINESIA POBIEGŁA ZA TĘCZOWY MOST | |||
PINESKA ['] http://jamniki.eadopcje.org/psiak/23 Dzisiaj umarła Pinesia. Nie doczekała domu stałego. Ale była w bardzo kochajaćym ją domku tymczasowycm. Dziekujemy Ci Kasiu za to co zrobiłaś dla Pinesi. Dziękujemy za dom który jej dałaś, za miłość i pomoc, za serce.  Historia Pineski ogniwami łańcucha pisana... Pineska jamnisiowata sunia w wieku ok. 7 lat. Przeżyła wiele w swoim życiu. Prosiła o odrobinę ludzkiego serca, ciepło przyjaznych dłoni, przytulenie, pogłaskanie. Pragnęła znaleĹşć miejsce na zawsze przy boku swojego człowieka. Pineska miała kiedyś dom i pana. Mieszkała w małej wsi. Jej cały świat zamykał się w granicach 1 metra, takiej długości był łańcuch, na którym ją przywiązano. Pan był troskliwy: założył ciężkie ogniwa na szyje pieska i mocno wbił w ziemię łańcuch. Metr i wystarczy. A buda? Była chociaż połamana, tyle, że łańcuch nie sięgał i nie pozwalał psu się schować. Wokół odchody. I jeszcze brudny garnek do wody. Jak „dobry pan” sobie przypomniał, to nawet wody nalał. I karmił – paszą przygotowana dla świń. Idąc do chlewa wrzucił psinie kolację. A pies na deszczu, słońcu, smagany wiatrem – trwał.
Wreszcie zauważył Pineskę ktoś obcy i zobaczył w jej oczach to, na co był ślepy jej pan: beznadziejność i rozpacz. Oczy jamniczki to było jedno wielkie błaganie o pomoc. Postanowił więc działać. Wkrótce jamniczka znalazła dom tymczasowy u Pani Kasi. Wykonano badania, zrobiono wyniki. Niestety los nie oszczędził jamniczki. Przeszła 2 operacje – usunięto guzy na brzuszku. Wraca do zdrowia.  Pomimo bólu Pineska dzielnie znosiła wszelkie zabiegi, szybko dochodziła do siebie. Była pełna radości i jamniczej spontaniczności. Dowiedziała się co to jest dom, nauczyła się czystości, poznała psie jedzenie. Poznała co to DOM. Nauczyła się, ze człowiek tez potrafi być dobry. Kasia napisała: Mieliśmy mieć jeszcze kilka dni, jeszcze kilka a nie dostaliśmy nic... Moja dziewczynka umarła o 3.10 w nocy Wczoraj po południu zabrałam dziewczynki do samochodu, żeby powozić je po podwórku, one tak lubiły jeĹşdzić... pojechałyśmy za dom, na ogród, wyjęłam Pinesię, pochodziła troszkę, odwiedziłyśmy Maksia, dziewczynki chodziły do Maksia często, wczoraj były razem ostatni raz... Kiedy posadziłam Pinesię z powrotem do samochodu, to popatrzyła na mnie tak... nie potrafię tego opisać... takim „mówiącym” wzrokiem... już wtedy w głębi serca wiedziałam, że to wszystko co robimy , dzieje się ostatni raz, czułam, że więcej nigdy moje dziewczynki nie wsiądą razem do samochodu... Bardzo szybko przez ostatnie dni się męczyła, bezustannie ziała, serce mocno biło, ciężko oddychała, wczoraj po południu wszystko się nasiliło, zjadła jeszcze z apetytem kolację, jeszcze przysypiała na moich kolanach, ale kiedy przyszła nasza wspólna pora snu, Pinesia już nie zasnęła , coraz gorzej dyszała, siedziałam przy niej, głaskałam, miałam nadzieję, że się uspokoi, że w końcu oddech się uspokoi, organizm da rade... Co chwilę podstawiałam miskę z wodą, na początku jeszcze piła, potem już nie chciała , była niespokojna, kładła się raz w jedną raz w inną stronę i strasznie ciężko oddychała, „grało” w niej ogromnie, charczało, serce pracowało bardzo mocno i ciężko Wiedziałam że umrze, w głębi serca czułam odkąd w samochodzie tak „ludzko” na mnie popatrzyła . Umarła o 3.10, umarła... zostawiła mnie, Misię i potworną ciszę, która mnie do rana zabijała. Już nie zawołam „idziemy dziewczynki, zostańcie dziewczynki, moje dziewczynki” ... miałyśmy mieć kilka dni... wczoraj kupiłam karmę dla psów z chorobami nerek, żeby Pinesia chrupała, bo mocznik miała wielki. Kupiłam karsivan, bo akurat się skończył i sterydy na 8 dni – dałam z tych 8 tylko jeden. Miałam nadzieję, że przetrwamy kilka dni, potem dwa tygodnie a potem zdarzy się cud, weterynarz nie będzie miał racji i minął kolejne dni razem, a nie dostała już nic... Dodane przez: Isadora | ||||
| JAMNIK MAFRED SZUKA DOMU NA CITO | |||
MANFRED SZUKA DOMU
Maniek na fejsie, kliknij w banerek poniżej:
Dodane przez: Isadora | ||||
| JAMNICZE POżEGNANIA | |||
POLDUś pierwszy, po nim... W ciagu ostatniego tygodnia pobiegły za Tęczowy Most trzy jamniśki z SOS DLA JAMNIKÓW. Dwa zostaly zagryzione, a jeden umarł po kilku dniach w schronie.
GROSZEK (zagryziony)
Do zobaczenia jamniśki niedługo w lepszym świecie ['] Dodane przez: Isadora | ||||
| RUDZIK - jamniorkowaty kawaler szuka domku na zawsze | |||
Aneta tak pisze o Rudziku No i jak ja mam Wam powiedzieć coś w dwóch słowach o „moim” jamniorku? Może powiem tak: pokochałam go od pierwszej chwili, kiedy go zobaczyłam w schronisku. Pomyślałam sobie, hej maluchu, trzeba Ci zrobić zdjęcia, pokazać światu, no to myk. Aparat przygotowany, stajemy – pozujemy. I chyba przy tym pozowaniu coś we mnie się stało takiego, że obiecałam sobie, że znajdę mu dom. Dlaczego tak? Spójrzcie na zdjęcia, używam słowa „pozowane”.. ale to złe słowo. Tej relacji, która się wywiązała między mną, a tym psiakiem nijak nie można porównać do wyginania się na pokaz przed obiektywem. On był tak prawdziwy w swoim okazywaniu radości z każdego dotyku, z każdego głaska, z każdego przytulenia. No co tu dużo gadać – kupił mnie od razu! :) Tu znajdziecie jego zdjęcia: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.220320251358914.54089.100001428228748
Rudzik ma ok. 6 lat, przebywa w Schronisku od 28 sierpnia 2011 r. Nie jest kastrowany. Szukam dla Niego dobrego domu, godnych warunków, opieki. Schronisko i zimna, drewniana buda, choćby była wyłożona wykładziną, to nie jest dobre miejsce dla takiego psiaka, szczególnie w zimne dni i jeszcze zimniejsze noce, które właśnie nadchodzą. Rudzik gdy mnie widzi, strasznie się cieszy. Nie odstępuje mnie na krok. Gdzie ja, tam on. idę – on idzie, staję, on siedzi od razu obok. Szukam zatem dla niego swojego zastępcy – następcy. Już tak na stałe. 01 paĹşdziernika Rudzik został zabrany ze schroniska do domu tymczasowego do Ani. Ma opiekę, ma ciepło, ma już „swój” fotel, na którym może w końcu zasnąć spokojnie.. Teraz już ze spokojem w głowie, bez troski o to, że marznie w zimnej budzie, mogę szukać mu domu stałego.
Kontakt w sprawie adopcji: Dodane przez: Isadora | ||||
| Nie ma takiego drugiego jamnisia w schronisku jak Polduś! I już nie będzie - POLDUś POBIEGŁ ZA TĘCZOWY MOST. | ||||
POLDUś - POBIEGŁ ZA TĘCZOWY MOST http://jamniki.eadopcje.org/psiak/258
Dodane przez: Isadora | |||||
