Cane Corso
Dobermany
Jamniki
Owczarki Niemieckie
Sznaucery
Schroniska:
Schronisko w Józefowie
Schronisko w Krotoszynie
Fundacje i Stowarzyszenia:
Brzeskie Towarzystwo
Miłośników Zwierząt
Przytulisko "Psitul Psisko"
Krakowskie Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami
Przytulisko Ali Orzechowskiej
Fundacja OnBZ "Przytulisko"
Świętokrzyskie Zwierzaki
Adopcje w Polsce:
Psom na Pomoc!
Krakowskie Adopcje
RedRockS - Agencja Kreatywna
Odwiedzin: 9393 osób.
Użytkownik niezalogowany.
Zaloguj się lub załóż konto
Promowane ADOPCJE:
KOREK (piesek)
PIT (piesek)
REKLAMA
Newsy
| BABCIA JADZIA i DZIADEK WŁADZIO | |||
BABCIA JADZIA http://jamniki.eadopcje.org/psiak/71 DZIADEK WŁADZIO http://jamniki.eadopcje.org/psiak/72 One też miały szczęście... dostały dożywocie w Jamniczym Raju w hodowli jamników BRZDĄC. To nie pierwsze i nie ostatnie jamnicze staruszki które na emeryturę trafiają do Brzdąców. Nowe imiona nadane zostały na cześć pradziadków Właścicieli hodowli. "Tak, nasze dziadki są już u nas w domu i bardzo się cieszymy, że udało się nam je uratować od dzisiejszego wyroku. Przedstawiamy Babcie Jadzie i Dziadzia Władzia. Oboje są kochani, kontaktowi i grzeczni. "Jadzia troszkę płakała pewnie z tęsknoty... wytulkaliśmy ją i jest już lepiej, choć widać,że czuje się zagubiona. Szkoda mi jej bardzo... praktycznie cały czas śpi, zjadła ładnie, wychodzenie na dwór to nie problem, tylko aby odzyskała troszkę radości życia. Władzio to natomiast przebojowy starszy pan.Tupta cały dzień, z dwiema przerwami na spanko, adoruje nowych kolegów i generalnie nie boi się niczego. Dziękujemy wszystkim,którzy się do tego przyczynili, aby psiaki były już z nami. Wielkie dzięki! Za miłe komentarze też dziękujemy ." Babcia Jadzia   Dziadek Władzio  zapoznanie z domownikami  Dodane przez: Isadora | ||||
| POZDROWIENIA OD TEOFILA | |||
TEOFIL
http://jamniki.eadopcje.org/psiak/36 Chciałam przekazać, że Tobiaszek był u weterynarza. Pani doktor stwierdziła, że jest zdrowy. Został zaszczepiony przeciwko wściekliźnie i dostał żel do dziąseł przeciwbakteryjny. Poza tym, chyba nas polubił. Śpi w łóżku, szczeka ..... , broni mieszkania. A z dodatkowych informacji - uwielbia jeździć samochodem. Jak zrobi się cieplej, a tym samym ładniej zrobimy zdjęcia na spacerku i prześlę.
Np teraz wyleguje się w łóżku.
JamnikoFani serdecznie pozdrawiają Teofila i jego Rodzinę.  Dodane przez: Isadora | ||||
| ANIOŁY SĄ WŚRÓD NAS... | ||||||
| o tych co mają serca... | |||||||
Anioły są wśród nas ... Dostaliśmy dary dla jamniczków, dary przeróżne. Część z darów będzie sprzedana na aukcjach i bazarkach, a dochód przeznaczony na JAMNICZĄ SKARPETĘ a część po prostu przekazana jamniczkom w potrzebie (np, kocyki, ubranka...)
Jamniczki i jamniczkowate serdecznie dziękują Darczyńcom. dary, dary, dary...
Dodane przez: Isadora | |||||||
| Calineczka pozdrawia swoich fanów | |||
Z notatnika wolontariuszki:
Maleńka już nie taka maleńka ma się świetnie
Już sama wskakuje na łóżko, co oczywiście wykorzystuje i śpi przyklejona do nas pod kołderką
Dodane przez: Isadora | ||||
Antybiotyk już kilka dni temu odstawiony i wszystko jest naprawdę w porządku. Tylko rozrabia niesamowicie - wykopane kwiatki, pogryzione kapcie itd...
Już nam bardzo ciężko ją oddać 
ale myślę, że niedługo pojedzie do jakiegoś "domku ze złotymi klamkami" bo Bubu już chyba zaczęła selekcje.
| Jak boli być niechcianym... | |||
| o losie starego psa | ||||
Zawsze jak widzę psa seniora dla którego szukamy domu przypomina mi się świetna sztuka Edwarda Morissa pt. "Drewniany talerz". Dedykuję tym którzy porzucają swojego Przyjaciela bo się postarzał. Polecam również, każdemu kto decyduje się wziąć psiaka. Aby każdy miał świadomość nieubłaganego upływu czasu. Dla każdego. Nie ucieknie się przed tym, nie ma takiej możliwości. Krótkie streszczenie: Tematem przedstawienia jest problem starości. Młode małżeństwo pragnie pozbyć się z domu rodzonego Ojca, wysyłając go do Domu Starców. Zgadzają się na to synowie Dziadka. Sprzeciwiają się temu jedynie Wnuczka oraz Przyjaciel Dziadka . Po wielu perypetiach rodzinnych Dziadek w końcu udaje się do Domu Starców, a pozostaje po nim tytułowy drewniany talerz, z którego spożywał posiłki, ze względu na trzęsące się dłonie i tłuczenie porcelanowych talerzy. Na zakończenie spektaklu wnuczka pozostawia drewniany talerz w domu, pomimo zachęty Matki do jego wyrzucenia, puentując całą sztukę słowami skierowanymi do Matki: "Zatrzymam ten talerz, bo i Ty kiedyś będziesz stara." A teraz sztuka z jamniczego życia... Któż z nas się nie skaleczył, nie zadrapał, nie odniósł ran? Jakimże szczęściem jest się nie bać, zamknąć za sobą drzwi prowadzące do pokoju nazywanego cierpieniem. My ludzie, tu na ziemi, gramy pierwszoplanowe role. Bóg, Największy z Reżyserów, czuwa nad sztuką pod tytułem "Życie". Sufler-Przypadek, miast pomagać, potrafi nie raz i nie dwa, wprowadzić człowieczego aktora w błąd, a jeśli i zmęczony masą pracy Scenarzysta-Los pokpi sprawę, dochodzi do nieszczęścia, bywa, że tragedii. Jest jednak w tym wszystkim jeszcze jedna postać, rodzaj szarej eminencji w osobie drugiego człowieka. Aktor, przychodzi z pomocą aktorowi, wyciąga do niego rękę. A sztuka... ? Cóż... sztuka zyskuje nową jakość. Ten teatr, przepełniony korowodem czujących i myślących istnień, ma i statystów. Ci z założenia stanowią tło, wypełnienie, a przecież daleko im do manekinów, bezpodmiotowych stworzeń. Któż jednak o tym pamięta, któż zechce to dostrzec? Oto krótka historia pewnej statyski – Jamniczki. Liczymy na to, że poruszy ona - choć jedno, jedyne serce, które zabije mocniej i zapragnie działać.
Swój Człowiek, któremu ufała i którego kochała poddańczą, psią miłością. Teraz starowinka leży bezradnie w szczeniakarni w klateczce wrocławskiego schroniska. Zapewne Własciciel umarł. Rodzinie Starowina nie pasowała do wystroju wnętrza. I nie ma znaczenia, że Pani/Pan sunieczki umierała spokojna o lospupila. Tymczasem Jamniczka zotsła porzucona jak stary mebel. Babulina, nikomu niepotrzebna stara, załamana jamniczka, prosto z kanapy trafiła do boksu, jest w okropnym stanie, nie je i nie pije, jest przestraszona, umrze z głodu. Bielutka, posiwiała główeczka, usiana cała starczymi brodawkami a nędzne ciałko owinięte kubraczkiem. Biedny, stareńki kłębuszek psiej rozpaczy. Prawie cały czas śpi ... resztkami sił podnosi od czasu do czasu główkę i niewiele widzącymi oczkami patrzy na człowieka , jakby zadawała pytanie - "Widzisz co mnie spotkało ?" Prosimy aby ktoś dopisał kolejny akt sztuki, aby dopisał KTOŚ czytający historię jamniczki. Błagamy, o godność dla Babuliny. Ona naprawdę niewiele potrzebuje... już nie ma marzeń do spełnienia... chce tylko się przytulić... to tak niewiele, potrzebuje ponownie uwierzyć w człowieka. Tak bardzo chce kochać i być kochana. Odpłaci sercem, miłością. Bo Zwierzęta tym różnią się od ludzi, że kochają nie "za", a "pomimo". Nie pozwólmy by los Jamniczki nie przekroczył progu "happy end"... Nie pozwólmy aby ta sztuka miała dramatyczne zakończenie. Jamniczka jest bardzo wiekowa - ma około 20 lat... Zaraz po Świętach ktoś znalazł ja przywiązaną na klatce schodowej na ul. Grunwaldzkiej we Wrocławiu, zadzwonił do schroniska i tak karetka przywiozła biedną babuleńkę. Nikt jej nie szukał , nie pytał o nią.
"Zatrzymajmy ten talerz,
Jeżeli ktokolwiek mógłby przyjąć Jamniczkę do siebie na zimę jej życia, podajemy dane kontaktowe:
Pomożemy w transporcie. Osoby zainteresowane pomocą Jamniczce, skłonne włączyć się w akcję:
proszone są o kontakt: Dodane przez: Isadora | ||||
