Projekt eADOPCJE.org
Strony Adopcyjne:Cane Corso
Dobermany
Jamniki
Owczarki Niemieckie
Sznaucery
Schroniska:
Schronisko w Józefowie
Schronisko w Krotoszynie
Fundacje i Stowarzyszenia:
Brzeskie Towarzystwo
Miłośników Zwierząt
Przytulisko "Psitul Psisko"
Krakowskie Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami
Przytulisko Ali Orzechowskiej
Fundacja OnBZ "Przytulisko"
Świętokrzyskie Zwierzaki
Adopcje w Polsce:
Psom na Pomoc!
Krakowskie Adopcje
Projektowanie stron
RedRockS - Agencja Kreatywna
RedRockS - Agencja Kreatywna
Odwiedzin: 682 osób.
Użytkownik niezalogowany.
Zaloguj się lub załóż konto
Promowane ADOPCJE:
FREDDY (piesek)
KOREK (piesek)
Aksik (piesek)
RYJEK (piesek)
Freddie Krüger (piesek)
REKLAMA
Newsy
| DLA WSZYSTKICH PRZYJACIÓŁ KTÓRZY PRZED NAMI ODESZLI. | |||
"Daj nam wiarę, że to ma sens, że nie trzeba żałować przyjaciół. Że gdziekolwiek są, dobrze im jest. Bo są z nami choć w innej postaci. I przekonaj, że tak ma być, że po głosach tych wciąż drży powietrze. Że odeszli po to, by żyć. Lecz tym razem będą żyć wiecznie." Dodane przez: Isadora | ||||
| Pusia - mieszka na dworze, bez budy, dokarmiają ją sąsiedzi! Pomocy! | ||||
Pusia - mieszka na dworze, bez budy, dokarmiają ją sąsiedzi! Pomocy! http://jamniki.eadopcje.org/psiak/445 Pusia to piesek w typie jamnika, jej właścicielka się nią w ogóle nie interesuje, pies mieszka na dworze przez cały czas, nie ma budy, nie ma schronienia, nie ma nawet miski z wodą, przechodzi pod płotem na sąsiedni teren, na którym znajduje się firma, mnóstwo koparek, dźwigów i innych niebezpiecznych urządzeń. Tam dostaje jeść, dokarmiają ją pracownicy firmy (Dlatego sunia jest grubsza od swojej córki, która zamknięta jest w szklarni i nie może wyjść).
Sunia jest przyjazna, spokojna, kochana i bardzo grzeczna. Szukamy dla niej domku tymczasowego lub stałego! Pilnie, ponieważ trzeba ja natychmiast stamtąd zabrać.
Dodane przez: Isadora | |||||
| POTRZEBNY DOM NA CITO | |||
Z OSTATNIEJ CHWILI...
Błagamy o Dom, nawet tymczasowy.
Wydarzenie, kliknij w banerek poniżej: Dodane przez: Isadora | ||||
.
| ZAGINĄŁ ROCKY - PIES LITERAT - AMBASODOR PSICH ADOPCJI | |||
Z OSTATNIEJ CHWILI... Ze smutkiem zawiadamiamy, że Ambasador Psich Adopcji - Pies Literat Rocky - NIE ŻYJE. Rocky ['] ZAGINĄŁ ROCKY PIES LITERAT - AMBASODOR PSICH ADOPCJI W sobotę ok godz. 12.30 zaginął ROCKY. Szukaliśmy go całe dwa dni i nic. Miejsce zaginięcia: NIEPORĘT. Proszę, pomóżcie nam go znaleźć! Rozsyłąjcie, zapraszajcie. Z góry dziękuję. Poniżej seria informacji. Galeria zdjęć Rocky'ego – http://how-hau.com/?page_id=64  Polska pokochała swoją „gwiazdę na czterech łapkach” i Ambasadora Psich Adopcji. Rocky znany tysiącom ludzi, ze swego uroku, bloga, i licznych podróży ma jeden cel: reklamować psie adopcje.  Teraz Rocky potrzebuje naszej pomocy. 
Osoby które go widziały
Dodane przez: Isadora | ||||
| HISTORIA ŁĄŃCUCHEM PISANA - DZISIAJ PINESIA POBIEGŁA ZA TĘCZOWY MOST | |||
PINESKA ['] http://jamniki.eadopcje.org/psiak/23 Dzisiaj umarła Pinesia. Nie doczekała domu stałego. Ale była w bardzo kochajaćym ją domku tymczasowycm. Dziekujemy Ci Kasiu za to co zrobiłaś dla Pinesi. Dziękujemy za dom który jej dałaś, za miłość i pomoc, za serce.  Historia Pineski ogniwami łańcucha pisana... Pineska jamnisiowata sunia w wieku ok. 7 lat. Przeżyła wiele w swoim życiu. Prosiła o odrobinę ludzkiego serca, ciepło przyjaznych dłoni, przytulenie, pogłaskanie. Pragnęła znaleźć miejsce na zawsze przy boku swojego człowieka. Pineska miała kiedyś dom i pana. Mieszkała w małej wsi. Jej cały świat zamykał się w granicach 1 metra, takiej długości był łańcuch, na którym ją przywiązano. Pan był troskliwy: założył ciężkie ogniwa na szyje pieska i mocno wbił w ziemię łańcuch. Metr i wystarczy. A buda? Była chociaż połamana, tyle, że łańcuch nie sięgał i nie pozwalał psu się schować. Wokół odchody. I jeszcze brudny garnek do wody. Jak „dobry pan” sobie przypomniał, to nawet wody nalał. I karmił – paszą przygotowana dla świń. Idąc do chlewa wrzucił psinie kolację. A pies na deszczu, słońcu, smagany wiatrem – trwał.
Wreszcie zauważył Pineskę ktoś obcy i zobaczył w jej oczach to, na co był ślepy jej pan: beznadziejność i rozpacz. Oczy jamniczki to było jedno wielkie błaganie o pomoc. Postanowił więc działać. Wkrótce jamniczka znalazła dom tymczasowy u Pani Kasi. Wykonano badania, zrobiono wyniki. Niestety los nie oszczędził jamniczki. Przeszła 2 operacje – usunięto guzy na brzuszku. Wraca do zdrowia.  Pomimo bólu Pineska dzielnie znosiła wszelkie zabiegi, szybko dochodziła do siebie. Była pełna radości i jamniczej spontaniczności. Dowiedziała się co to jest dom, nauczyła się czystości, poznała psie jedzenie. Poznała co to DOM. Nauczyła się, ze człowiek tez potrafi być dobry. Kasia napisała: Mieliśmy mieć jeszcze kilka dni, jeszcze kilka a nie dostaliśmy nic... Moja dziewczynka umarła o 3.10 w nocy Wczoraj po południu zabrałam dziewczynki do samochodu, żeby powozić je po podwórku, one tak lubiły jeździć... pojechałyśmy za dom, na ogród, wyjęłam Pinesię, pochodziła troszkę, odwiedziłyśmy Maksia, dziewczynki chodziły do Maksia często, wczoraj były razem ostatni raz... Kiedy posadziłam Pinesię z powrotem do samochodu, to popatrzyła na mnie tak... nie potrafię tego opisać... takim „mówiącym” wzrokiem... już wtedy w głębi serca wiedziałam, że to wszystko co robimy , dzieje się ostatni raz, czułam, że więcej nigdy moje dziewczynki nie wsiądą razem do samochodu... Bardzo szybko przez ostatnie dni się męczyła, bezustannie ziała, serce mocno biło, ciężko oddychała, wczoraj po południu wszystko się nasiliło, zjadła jeszcze z apetytem kolację, jeszcze przysypiała na moich kolanach, ale kiedy przyszła nasza wspólna pora snu, Pinesia już nie zasnęła , coraz gorzej dyszała, siedziałam przy niej, głaskałam, miałam nadzieję, że się uspokoi, że w końcu oddech się uspokoi, organizm da rade... Co chwilę podstawiałam miskę z wodą, na początku jeszcze piła, potem już nie chciała , była niespokojna, kładła się raz w jedną raz w inną stronę i strasznie ciężko oddychała, „grało” w niej ogromnie, charczało, serce pracowało bardzo mocno i ciężko Wiedziałam że umrze, w głębi serca czułam odkąd w samochodzie tak „ludzko” na mnie popatrzyła . Umarła o 3.10, umarła... zostawiła mnie, Misię i potworną ciszę, która mnie do rana zabijała. Już nie zawołam „idziemy dziewczynki, zostańcie dziewczynki, moje dziewczynki” ... miałyśmy mieć kilka dni... wczoraj kupiłam karmę dla psów z chorobami nerek, żeby Pinesia chrupała, bo mocznik miała wielki. Kupiłam karsivan, bo akurat się skończył i sterydy na 8 dni – dałam z tych 8 tylko jeden. Miałam nadzieję, że przetrwamy kilka dni, potem dwa tygodnie a potem zdarzy się cud, weterynarz nie będzie miał racji i minął kolejne dni razem, a nie dostała już nic... Dodane przez: Isadora | ||||
