Niuch… niuch… znowu mikrofon pachnie parówką… To interesujące… Khem… khem… Można już? No to jazda!

Jestem jamnik Pajo, mieszkam w schronisku, a to prawie jak Dom, ma ściany i dach. Mam lekarza, kocyki i chrupki w misce, czasem spacer… A jednak co noc we snach przychodzi do mnie ten, kogo nie ma w schronisku, mój Ludź. Pachnie kiełbaską i słońcem, drapie w ucho, całuje w nos, czule gada, i wtedy oczy robią mi się gorące i mokre. Wołam: Witaj, przyszedłeś, tak się cieszę, zobacz, dam Ci mój kocyk, znajdę patyk, pójdziemy na spacer… Skaczę, liżę go. I budzę się sam pośród nocy. Jestem Pajo. Czekam prawie już rok, ile jeszcze, czy ktoś mi to powie, ile jeszcze samotnych nocy w schronisku, zanim przyjdzie po mnie mój Człowiek.

Gdy nadejdzie już sroga zima
i w ciepłym łóżku dasz utulić się snom,
to wiedz, że w schronisku drży z tęsknoty
jamnik Pajo, który drugi rok czeka na Dom…

Czas nie stoi w miejscu, czas ciągle ucieka,
podobno jest nas w Polsce 38 milionów,
a psów w schroniskach „jedynie” 100 tysięcy i trochę,
ale Pajo jakoś wciąż nie ma Domu.

Pajo nie jest najmłodszy i zdrowie już nie to 
lecz każdego z nas przecież to czeka
i nikt z nas nie chciałby być wtedy samotny…
Dlatego Pajowi tak bardzo brak własnego Człowieka.

Brak Człowieka, by drapał i głaskał,
brał na spacer, leczył, pozwolił znowu być szczęśliwym psem,
a w ostatniej godzinie na własnych kolanach
pomógł zasnąć spokojnym i dobrym snem.

Gdy nadejdzie już sroga zima,
zanim w cieplym łóżku dasz utulić się snom,
otwórz drzwi i serce, żeby Pajo
zdążył dowiedzieć się, co to znaczy mieć Dom…

Prof. dr hau. Jamnik R(rrr)ulon

Rulon (wcześniej Napoleon) to jeden z adoptowanych dzięki SOS jamniczków. Tutaj  historia Rulona > http://jamniki.eadopcje.org/artykul/Napoleon

Pajo ma event na facebooku
kliknij i zapoznaj się z historią Pajo

 

Dodane przez: Rulon - Jamnik Rulon

"...Bracie psie, bardziej ludzki niż ludzie,
Na łańcuchu więziony przy budzie
O głodzie, i o chłodzie, i w brudzie,
A podczas lata, gdy szukasz ochłody,
Często bez miski wody;
Psie, który dajesz ludziom wierności przykłady,
Odpuść ludziom, braciszku, wszystkie ludzkie zdrady!..."

Artur Chojecki 1880-1951
HYMN ŚWIĘTEGO FRANCISZKA Z ASYŻU

„Jest z nią bardzo źle. Dzisiaj zaczęła wymiotować pianą i jakimś śluzem. Całą klatę miała z tej piany. Dostała leki. Potem jak już się z p. wet zbierałyśmy pracownik zgłosił, że Abi załatwia się krwią. Nie była to nawet kupa z krwią, tylko sama krew. Abi dostała jeszcze jeden zastrzyk, wodę, termofor z gorącą wodą. Temperatura ok. 36 Jeśli w nocy nie padnie, a nie będzie poprawy to niestety dla jej dobra czeka ją uśpienie Trzymajcie kciuki, żeby przeżyła”

Jak czegoś nie zrobimy…

Rozpacz i strach, którym dano na imię Abi, drżą cichutko w najciemniejszym kąciku. Każdy szmer, każdy szelest, każda nowa twarz wzbudza trwogę w drobniutkim jamniku. Małe serduszko łomocze i dudni, ogonek zawinięty pod brzuszek jak najmocniej się da, zaciśnięte w panice maleńkie ślepka, Abi "Boję się, boję" - tak, to właśnie ja. - Boję się, bo świat jest ogromny i gdzie nie spojrzę, pełno jest na nim zła, nie dam rady się sama obronić, nie mam Domu, by w nim się schronić, więc mój lęk rozrasta się i trwa. - Może Ty nie boisz się mojego lęku? Może Twój Dom mógłby być moim Domem? Może mógłbyś być moim Obrońcą, moim Lwem? Biegną mi przez łepek myśli szalone. - Tylko jak znaleźć Dom i Człowieka, kto zechce taką kupkę strachu w futerku psa? Nie mam nic, co bym mogła oddać w podzięce... - Abi? - Boję się, boję... - Abi, Twój Człowiek, Dom i Lew to ja.

event Abi



 

Dodane przez: Rulon - Jamnik Rulon

Historia jamnisi nie ma w sobie nic z romantyzmu, nie jest medialna… Ot historia jakich wiele - o tym jak Los bywa okrutny. Pan – starszy człowiek – przebywa w szpitalu. Jego stan oceniono na bardzo ciężki i tylko cud może pozwolić powrócić suni do domu. Nagle znalazła się w boksie, gdzie oprócz towarzyszy niedoli — garnki, a w nich zzieleniała woda.

I tylko jej piękne oczy błagają o litość, o dom. A po wyjściu długo jeszcze brzmi w uszach jej rozdzierający, rozpaczliwy krzyk. Ona już ochrypła od tego szczekania, od tego wołania ratunku. Miejsce gdzie znajduje się sunia - to miejsce zapomniane przez ludzi, miejsce gdzie diabeł mówi dobranoc. Psy spędzają tam wiele lat. To miejsce będące najczęściej ostatnim przystankiem na drodze ich życia. Nie ma wolontariatu, nikt tych psów nie ogłasza. Pragniemy aby los jamnisi był początkiem zmian na lepsze innych psów tam przebywających.



Ciężko określić wiek jamniczki bo nie wygląda na starowinkę (przypuszczalnie ma 5–6 lat) ale kamień na zębach jest już dość mocny. Suńka jest wychudzona, ma guza przez który została zakwalifikowana przez Straż Miejską jako pies-samiec. Bardzo lgnie do człowieka, próbuje przecisnąć główkę do głaskania… i płacze i rozpacza gdy człowiek odchodzi. Ma w sobie to COŚ, porusza czułe struny serc, nie pozwala o sobie zapomnieć.



Człowiek pojawia się tu niezwykle rzadko, dawkowany jak lekarstwo. Tego rodzaju lekarstwa jamnisia pragnie całą sobą, o nie prosi przyklejając nosek do krat lecz ma je wydzielane według okrutnego przepisu lekarza — losu. Liczymy na to ze stanie się cud i czyjeś oczy wypatrzą psią, sponiewierana duszyczkę. No i ze stanie się to zanim sunia przestanie wierzyć, że jest sens czekać, że jest gdzieś Anioł w ludzkiej skórze który ją pokocha.

Wierzymy, ze musi gdzieś być meta, na której stoi człowiek, skłonny dać i sobie i Jamniczce wiele chwil szczęścia. Mamy nadzieję, że te dwa serca, ludzkie i psie, się odnajdą, choć czasu jest coraz mniej. Prosimy o pomoc w połączeniu tych dwojga! Może tym człowiekiem jest Pan/ Pani?

Osoby zainteresowane losem sunieczki, te, które wyrażą wolę podarowania jej garści dobrego losu i wskazania Drogi Szczęśliwości, proszone są o kontakt: pod numerem +48 500 357 300 lub drogą mailową, pisząc na adres: jamniki@eadopcje.org

event na facebooku:

Dodane przez: isadora

Foczka jest już po konsultacji u prof. Sterny. Kości nadgarstka i nasada kości promieniowej są bardzo zniszczone. Chirurg będzie myślał nad metodą, ale i tak trzeba zrobić pełną diagnostykę. Może to być dysfunkcja przytarczyc co uniemożliwiłoby gojenie. Żeby w ogóle móc zdecydować o operacji musi być pewność, że organizm jest w stanie wytworzyć zrost. A jak nie to bez sensu cierpienie psa, wtedy pozostałyby już tylko buciki ortopedyczne, na które uparciuch okrutnie się buntuje. RTG wyszło BARDZO NIEDOBRZE, aż takiej sieczki nie spodziewaliśmy się. Przed Foczką wiele tygodni/miesięcy leczenia.



KONSULTACJA II
Jedynym ratunkiem dla Foczki jest przeszczep komórek, będzie kilka operacji. W tej metodzie tkanka tłuszczowa (pobrana od zwierzęcia) jest materiałem do laboratoryjnej hodowli komórek macierzystych które następnie podaje się np w okolice uszkodzonej chrząstki i ścięgna. Stosunkowo nowa u nas metoda stosowana gł. u koni ale także innych zwierzów. Na szczęście dla Foki nie jest specjalnie inwazyjna ani niebezpieczna. Jedynym jej minusem są niestety dośc duże koszty.

Operację zaczną się w połowie lipca ponieważ Foczka musi przytyć, żeby było co pobierać. Problem jest taki, że Foczka robi co chce i kiedy chce, więc będzie trzeba „stanąć” na uszach żeby przytyła. Nie wiadomo jeszcze jakie będą koszty operacji — ale biorąc pod uwagę że ma ich być kilka można się tylko domyślać, że koszty będą duże. Ale warto.

 

Foczka boi się bardzo burzy, ukrywa się gdzie się da no oczywiście najchętniej na kolankach i przykrywa sobie główkę ludzką ręką coby błyskawic nie widzieć. Mała jest miła dla innych zwierząt, a do ludzi istna przylepka – chciała by być cały czas noszona na rączkach, a będąc jednym z wielu psów w Fundacji nie ma szansy na tyle czułości która by dostała będąc w domu tymczasowym. Mała radzi sobie super w sytuacji w której przyszło jej żyć, jest wesolutka, spaceruje po trawce.

klik > klik >

Zapraszamy do udziału w licytacji (allegro) t-shirt'a z logo SOS DLA JAMNIKÓW czyli  "symbolicznej cegiełki" z której dochód zasili Skarbonkę Foczki.



link do aukcji dla Foczki:
koszulka czerwona
http://allegro.pl/t-shirt-american-apparel-na-pomoc-jamniczce-foczce-i2455336471.html
 

Za 3 dni kończy sie podobna aukcja na jamniczka Sama i na niej koszulka już osiągneła 72 zł. Zapraszamy do licytacji. Moc adrenaliny, a cel zaszczytny.

link do aukcji dla Sama:
koszulka grafitowa
http://allegro.pl/t-shirt-american-apparel-na-pomoc-jamnikowi-samowi-i2447593307.html
 

Dodane przez: isadora

Siemka, to znowu ja, znaczy Rulon.

Dziś omówimy temat podróży.
Podróże dzielimy na małe, duże i życiowe. Małą to każdy z nas odbywa codziennie do najbliższej latarni bądź drzewka. Dużą podróż to ja na ten przykład wykonałem z Domu Tymczasowego w Katowicach do Domu Stałego u Dużych w Warszawie.
A życiowa podróż?

Pozwólcie, że przedstawię Wam Życiowego Podróżnika – Sama.

Sam właśnie podróżuje z Kętrzyna przez Warszawę do Wrocławia i to wcale jeszcze nie jest koniec tej podróży. A jest to bardzo ważna dla Sama podróż – do Domku i do Różowego Brzuszka.

Sam ma chory brzuszek, a bardzo chciałby mieć zdrowy i różowy. Chciałby mieć brzuszek, w który wszyscy będą chcieli go cmokać, gładzić i miziać. Wierzymy, że ta Podróż Sama do Różowego Brzuszka jest po prostu skazana na sukces. Sam też mocno w to wierzy...


Napisał do nas tak:

Jestem Sam.
Skarbonkę pustą mam. I brzuszek chory mam.
Widziałem gdzieś na fejsbuku jamnisię z pięknym, różowym, zdrowym brzuszkiem, wszyscy ją całowali w brzuszek. Ja też bym bardzo chciał, żeby mnie ktoś pocałował w brzuszek. Podobno, jak się ma pełną skarbonkę, to można mieć różowy brzuszek...
Jak się robi pełną skarbonkę?

a potem dodał:

Kochani, coś się dzieje, jadę w wielki świat, obiecano mi różowy brzuszek, ale ja wiem, że trzeba będzie mieć na ten cel całkiem sporo pieniążków w skarbonce...
Słyszałem, że jest o mnie piosenka – to pewnie nie o mnie, bo kto śpiewa o takich małych, biednych jamnikach...

Ale ona leci tak – Niewiele Ci mogę dać, bo Sam niewiele mam...

No więc ja nie mam wiele, mam tylko serduszko i daję je Wam, bo wiem, że mnie nie opuścicie w mojej Wielkiej Podróży Ku Różowemu Brzuszkowi... Liczę bardzo na Was,

Wasz Sam

W każdym z nas drzemie duch podróżnika – wędrujmy razem z Samem, wspierając Go dobrym słowem i pieniążkiem, żeby dotarł do celu. Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku. Zróbmy razem pełną skarbonkę dla Jamniczego Odyseusza!

Wasz R(rrr)ulon

Rulon (wcześniej Napoleon) to jeden z adoptowanych dzięki SOS jamniczków. Tutaj  historia Rulona > http://jamniki.eadopcje.org/artykul/Napoleon

klik >

klik >

klik > 

---

Dodane przez: Rulon - Jamnik Rulon