KTOKOLWIEK WIDZIAŁ KTOKOLWIEK WIE!!!

W Pilchowicach (woj. śląskie) zaginęła sunia rasy Jamnik! Wabi się Marcysia! "Dnia 21.10.2012 /niedziela/ zaginęła ruda, krótkowłosa jamniczka, z charakterystyczną plamka na głowie. Miała założoną czerwoną obrożę.widziano ją w miejscowym kościele, w sklepie Biedronka oraz na ul.Rybnickiej (trasa Rybnik-Gliwice) w Wilczy." Kontakt: 784-076-005 PROSIMY POMÓŻ WRÓCIĆ JEJ DO DOMU!!!

WYDARZENIE MARCYSI (więcej zdjęć)

KTOKOLWIEK WIDZIAŁ KTOKOLWIEK WIE!!!

YUTTA więcej tutaj >

Kontakt:
Magda
Tel. 501 813 698
e-mail: m_popielarz@wp.pl


 

Dodane przez: isadora

KULACZEK > http://jamniki.eadopcje.org/psiak/1060

12 listopad

Jamniś jest po operacji, teraz trzeba czasu (parę tygodni) i zobaczymy czy będzie chodził. Był ucisk miedzy drugim a trzecim kręgiem lędźwiowym .

Trafił do jednej z przemyskich lecznic jako pies bezdomny. włascicielka wyjechała za granice i oddała go chwilowo pod opiekę sąsadom, po czym nie dała juz nigdy znaku życia ani nie odbiera telefonu. Kiedy jamnik zachorował nikt juz nie chciał się nim interesować i oddano go do lecznicy.

Stowarzyszenie NADZIEJA z Przemyśla
bardzo prosi o pomoc dla jamniczka.
Mają jamnisia , który przestał chodzić na tylne łapki. Dziś w nocy będzie operowany w Rzeszowie. Operacja ma kosztować 1800 zł + pobyt.

Jeśli ktoś może pomóc finansowo:
nr konta : 03 109 02750 00000001 09476 057
Bank Zachodni WBK SA w Przemyślu
Stowarzyszenie Ochrony Zwierząt „NADZIEJA”
z dopiskiem na operację jamnika.

Kto nie ma możliwosci wpłaty, prosimy trzymajcie kciuki aby sie udała operacja .
więcej na stronie Stowarzyszenia http://www.soz-nadzieja.cba.pl/





WYDARZENIE NA FACEBOOKU
klik w banerek

Dodane przez: isadora

Z cyklu: ADOPCJA DNIA - niedziela 11.XI.2012

Bunia z Palucha to maleńka sunia w typie jamniczki długowłosej.
Waży 7,5 kilograma. W schronisku na Paluchu przebywa od jesieni 2012 roku.
szuka wspaniałego domu!

Niestety Bunia bardzo źle znosi schronisko, pomimo ze była w dobrej kondycji fizycznej, psychicznie nie daje rady. Bardzo chorowała. Nadal jest  rekonwalescentką. Przerażenie schroniskiem zabija  Bunię.
Jeżeli nie znajdzie DOMU (nawet tymczasowego) nie przeżyje zimy.

NIE kupuj!
Adoptuj Przyjaciela!

Więcej o BUNI: http://jamniki.eadopcje.org/psiak/977
 

BUNIA z PALUCHA >

BUNIA Zasypia niespokojnie schronisko pełne psiego nieszczęścia, a w jednej z klateczek drży Bunia wpatrzona w mrok. Myślała, że dziś przyjdzie po nią Jej Człowiek, a bokser z naprzeciwka ją wyśmiał, bo on czeka już rok, amstaff spod siódemki czeka co najmniej 3 lata, dziadek pudel nie pamięta, jak długo tak czeka... Za kratami czekają tysiące. Większość z nich nigdy nie zobaczy swojego Człowieka. Bunia płacze. I zasypia niewidoczna, spłakana. Zwyczajna posiwiała prawie-jamnisia. Choć z nadzieją cały dzień stała przy kracie, nikt uwagi na nią nie zwrócił dzisiaj. Czy jutro Buni się uda? Czy obudzi ją czuły dotyk, czy ktoś powie: Chodź do Domu, kochanie... Każdej nocy coraz krótsza psia świeczka, coraz żałośniejsze psie wyczekiwanie. Jeśli możesz pomóc, nie zwlekaj, każdy dzień tutaj jest na wagę złota. gdy się jest psem niewidzialnym, zwyczajnym, gdy ci serce wyżera zabójcza tęsknota... autor: Rulon - Jamnik Rulon

Kontakt w sprawie adopcji/pomocy:

Dorota - Fundacja SOS dla Jamników - 507 735 732
wolontariusze opiekujący się Bunią:
Aleksandra 798 159 427 i Michał 603 882 553.

e-mail: jamniki@eadopcje.org

Dodane przez: isadora

Więcej informacji > Iwona 506 403 514

 

Dodane przez: isadora

Czy warto kastrować i sterylizować psy?
To pytanie często zadają sobie właściciele.
My odpowiadamy – warto.

Coraz większa liczba właścicieli decyduje się na przeprowadzenie u swoich podopiecznych zabiegów sterylizacji czy kastracji. Wybór ten często wynika nie tylko z troski o zdrowie psów, ale również z chęci zapobiegnięcia niechcianym miotom; niejednokrotnie bardzo trudno jest znaleźć dom kilku psiakom rocznie. Niestety, nadal niektórzy ludzie na sterylizacje patrzą jak na krzywdę wyrządzaną zwierzętom, równocześnie wielu z nich nie widzą nic złego w topieniu, duszeniu, czy porzucaniu na pewną śmierć szczeniaków. Sterylizacja i kastracja jest jednym z bardziej pospolitych i bezpieczniejszych zabiegów chirurgicznych wykonywanych codziennie w gabinetach weterynaryjnych w całej Polsce, który niesie sporo korzyści dla samych psów.

Czym jest sterylizacja lub kastracja?
 

Sterylizacja to zabieg przeprowadzany u suk, polegający na wycięciu jajników oraz macicy, zaś kastracja to zabieg przeprowadzany u psów, polegający na usunięciu jąder. Zarówno kastracja, jak i sterylizacja to zabiegi przeprowadzane obecne w gabinetach weterynaryjnych w ramach rutynowych zabiegów chirurgicznych. Efektem zabiegu jest całkowita i nieodwracalna bezpłodność do końca życia zwierzęcia.

Kiedy można kastrować psy i sterylizować suki?
 

Suki można sterylizować już od 3 do 6 miesiąca życia, zaś psy około 7 – 12 miesiąca. Tutaj należy wiedzieć, że zabieg ten w żaden sposób nie zmienia rozwoju psa, jeśli zostanie przeprowadzony w tym czasie. Mitem jest również przekonanie, że przed sterylizacją suka powinna dostać cieczki – pełen cykl rozpłodowy wcale nie jest tutaj potrzebny, natomiast może powodować nieprzyjemne dolegliwości u suki.

Suka również wcale nie musi mieć jednego miotu szczeniąt przed sterylizacją. Nie wiadomo dotąd, skąd wziął się ten przesąd dotyczący szczeniąt, jednak trzeba być świadomym tego, że sterylizując sukę, wcale nie zaburza się jej psychiki. Suka kieruje się instynktem, nie ma świadomości tego, że może mieć szczeniaki – dopiero z chwilą, kiedy znajduje się w ostatnich tygodniach ciąży, budzi się w niej instynkt macierzyński, polegający na tym, ze suka czuje się odpowiedzialna za odkarmienie i doprowadzenie do dorosłości zdrowych szczeniąt ze swojego miotu. Szczenięta chore czy słabsze są zwykle przez nią odrzucane, co kończy się dla nich śmiercią głodową. Tutaj suka nie kieruje się uczuciami, ale przede wszystkim instynktem oraz prawem do przetrwania, dzięki któremu wybiera z miotu tylko te szczenięta, które mają szanse przeżyć.

Należy też pamiętać, że każda ciąża suki zwiększa ryzyko jej odejścia na komplikacje okołoporodowe, co zdarza się niezwykle często, szczególnie w przypadku, kiedy poród przyjmuje niedoświadczona osoba, nie będąca hodowcą ani weterynarzem. Co więcej, każda ciąża i poród bardzo wyczerpują organizm suki, która staje się podatna na choroby. Ostatecznie, poprzez ciążę wzrasta również możliwość zachorowania suki na raka sutka, narządów rozrodczych lub nie dające zwykle oznak, a odznaczające się wysoką śmiertelnością wśród suk ropomacicze.

Plusem przemawiającym za wykonywaniem zabiegu sterylizacji i kastracji w młodym wieku zwierzęcia jest fakt, że i pies, i suka w tym wieku szybciej dochodzą do siebie i rzadziej zdarzają się jakiekolwiek komplikacje wynikające ze złego zrastania się rany pooperacyjnej.

Co daje sterylizacja suki?
 

Jest wiele plusów, wynikających z przeprowadzonego u suki zabiegu sterylizacji. Oto kilka z nich:

• zapobieganie ciążom – każda ciąża i poród to dla suki bardzo ciężki okres, związany nie tylko z koniecznością znoszenia wszelkich niedogodności związanych ze stanem ciążowym, ale również problemów przy porodzie, wykarmieniu szczeniąt; źle odżywiane i prowadzone bez opieki odpowiedzialnego weterynarza suki mogą poważnie zachorować, jeśli właściciel nie zaopiekuje się odpowiednio psem lub po prostu nie będzie wiedział, na co zwrócić uwagę. Dodatkowo, z każdą ciążą zwiększa się ryzyko zachorowania suki na nowotwory.
• zapobieganie urodzeniu się kolejnych nadprogramowych szczeniąt – obecna sytuacja bezdomnych zwierząt w Polsce jest bardzo ciężka – z każdym rokiem do schronisk trafia kilka tysięcy psów różnej płci i w różnym wieku, w tym niejednokrotnie całe mioty szczeniąt. Duża liczba osób zajmuje się psem, dopóki jest on szczeniakiem – gdy dorasta i pojawiają się na przykład problemy behawioralne czy zdrowotne, ludzie porzucają psy w lasach czy przy drogach albo oddają je do schronisk; liczba porzuceń wzrasta wraz z okresem urlopowym, kiedy też wzrasta liczba szczeniąt. Szczenięta w schroniskach nie mają praktycznie żadnych szans na przeżycie – zwykle umierają w męczarniach, zagryzione przez inne psy lub wskutek ciężkich chorób. Każde nieodpowiedzialnie powołane na świat szczenięta powiększają liczbę kundelków poszukujących domów – jeśli chcesz mieć szczenięta, nie ryzykuj zdrowia suki, udaj się do najbliższego schroniska, a tam na pewno znajdziesz malutkie psy, które potrzebują Twojej troski i pomocy. Pamiętaj też, że rasowe są jedynie psy posiadające rodowód – to, że pies wygląda podobnie jak jakaś rasa, nie oznacza, że szczenięta również będą tak wyglądać, zaś na pewno znaczy to, że będą zwykłymi kundelkami, jakich tysiące w samej Polsce poszukuje domów.
• zapobieganie ciążom urojonym u suki – niejednokrotnie zdarza się, że u suki, która nie jest pokrywana w czasie cieczek, pojawia się problem ciąży urojonej. Problem ten jest szkodliwy dla zdrowia fizycznego suki, ale również odbija się na jej psychice – sterylizacja całkowicie usuwa możliwość wystąpienia takiej przypadłości.
• zapobieganie nowotworom – sterylizacja w oczywisty sposób zapobiega nowotworom macicy i jajników, jako że są one usuwane z organizmu; dodatkowo, im wcześniej zostanie wykonana, tym lepiej zapobiega również możliwości pojawienia się guza sutka – po około czwartej cieczce jednak sterylizacja nie chroni suki przed zachorowaniem, a jedynie może zmniejszyć tempo pojawiania się choroby.
• zapobieganie ropomaciczu – ropomacicze to choroba występują u suk niezależnie od wieku, ilości miotów, występowania ciąż urojonych czy innych zależności. Nieraz daje ona objawy, zwykle jednak ma przebieg zamknięty, bezobjawowy – właściciel może nie zauważyć w porę, że coś się dzieje, natomiast nie każdy weterynarz jest w stanie postawić odpowiednią diagnozę. Jedynym sposobem leczenia ropomacicza jest usunięcie macicy wypełnionej ropą, jednak jest to zabieg związany z dużym ryzykiem – suka jest osłabiona, dużo gorzej znosi narkozę, prawie dwa razy dłużej trwa okres rekonwalescencji, połączony nieraz z koniecznością podawania suce kroplówek i dodatkowych antybiotyków. Wszystkich tych nieprzyjemności i stresów może zaoszczędzić sterylizacja suki we wczesnym wieku.
• zapobieganie nieprzyjemnościom związanym z cieczką – niektóre suki przechodzą cieczkę nie dwa, a nawet cztery razy do roku, co jest związane z wieloma nieprzyjemnymi kwestiami. Należy pamiętać, że suka mająca cieczkę jest bardziej rozkojarzona, a także nerwowa, również w kontaktach z innymi psami. Nieraz jest również narażona na natrętnych samców, którzy chcą ją pokryć – jest to uciążliwe nie tylko dla suki, ale i dla właściciela, który z troski o swoją sukę ogranicza jej możliwości wybiegania się oraz czas spędzany na spacerach. Suka po sterylizacji nie ma tego problemu, jest również niejednokrotnie spokojniejsza oraz bardziej ustabilizowana psychicznie.

• zapobieganie nowotworom – dzięki wczesnej kastracji psa, można zapobiegać pojawianiu się u niego nowotworów, takich jak rak prostaty czy przepuklina, które są dla bardzo męczące oraz w wielu przypadkach kończą się śmiercią bądź uśpieniem psa.
• zmniejszenie agresji – psy w momencie, kiedy poczują sukę z cieczką, ulegają naturalnym instynktom płciowym i za wszelką cenę chcą ją pokryć – nie jest im wtedy straszne wysokie ogrodzenia ani nie reagują na komendy, są natomiast bardziej agresywne w stosunku do ludzi i innych psów, wdają się w bójki, niejednokrotnie potrafią również uciec. Wykastrowany pies nie czuje potrzeby pokrycia suki, dzięki czemu jest go łatwiej utrzymać przy sobie nawet w otoczeniu suk w czasie cieczki. Należy być jednak świadomym, że jedynie wczesna kastracja psa zapobiega takim zachowaniom – z czasem zachowania te zaczynają być wyuczone oraz wchodzą psom w nawyk i kastracja mało wpływa na ich zmianę. Dodatkowo, kastracja jest również zalecana, jeśli posiadamy dwa psy (czyli dwa samce) lub nasz pies ma styczność z innymi psami – osobniki tej samej płci, kiedy nie są wykastrowane, potrafią bardzo krwawo i zacięcie walczyć o dominację w stadzie, co może skończyć się tragicznie.
• zapobieganie niechcianym miotom – nawet, jeśli nasz pies ucieknie, jeśli jest wykastrowany, możemy być pewni, że nie stanie się przyczyną urodzenia za jakiś czas kolejnych miotów szczeniąt. Dodatkowo, niewykastrowane psy, który choć raz były dopuszczone do krycia, stają się jeszcze bardziej nerwowe, jeśli z czasem przestajemy je dopuszczać do suk, a nie kastrujemy.

Dodane przez: isadora